Epitafium Johanna Jungschultza w kościele św. Marii dawnego klasztoru dominikańskiego w Elblągu (ЭПИТАФИЯ ИОГАННА ЮНГШУЛЬЦА В ЦЕРКВИ СВ. МАРИИ БЫВШЕГО ДОМИНИКАНСКОГО МОНАСТЫРЯ ЭЛЬБЛОНГА)статья
Дата последнего поиска статьи во внешних источниках: 28 февраля 2020 г.
Аннотация:Epitafia funeralne z Elbląga oraz okolic, odnoszące się do okresu poprzedzającego XVI wiek, są – głównie dzięki badaniom polskich specjalistów epigarfików – relatywnie dobrze zbadane i funkcjonują już w obiegu naukowym. Jednocześnie materiał epigraficzny w postaci, renesansowo-barokowych płyt nagrobnych i epitafiów z XVI i XVII stulecia, które są niezwykle ważne dla przemienionego przez reformację obszaru nadbałtyckiego, często wymagają dodatkowych badań i szczegółowego komentarza naukowego. Nie inaczej jest w przypadku epitafium burmistrza elbląskiego Johanna Jungschultza (1583– 1630), a także poświęconej mu i związanej z epitafium łacińskojęzycznej eulogii pogrzebowej, skomponowanej przez czeskiego humanistę Venceslava Klemensa. Obu tym źródłom poświęcony jest niniejszy artykuł. Epitafium Johanna Jungschultza powstało w latach 1630–1640. Z kompozycyjnego punktu widzenia najbliższe epitafium Johanna Jungschultza i niemal prototypowe jest epitafium Edwarda Blemke (1591) zachowane w gdańskim kościele Mariackim. Podobieństwo to pozwala nam poszukiwać autora epitafium Johanna Jungschultza wśród osób ukierunkowanych na wpływy holenderskich monumentalnych nagrobków z końca XVI wieku, a nawet należącym do kręgu Willema van den Blocke'a (około 1550–1628), który był głównym pośrednikiem wpływów sztuki holenderskiej na południowo-wschodni Bałtyk pod koniec XVI – pierwszej ćwierci XVII wieku. Kompozytowe i dekoracyjne rozwiązania zastosowane w epitafium mają również ścisłe odzwierciedlenie w dziełach Johanna Pfistera (1573 – około 1642/1645 lub 1648).
